GERÇEKTEN VELİMİZDİN ÖĞRETMENİM!


veli Yaln


















Azıcık saçların altında kocaman bir beyin. ağır, munis,  öğrencilerine kol kanat geren can öğretmenim benim. Ne denli güzel anlatırdı örneklemelerle...Modeldi bizim için. Esinlendim öğretmenimden; tıpkı diğer öğretmenlerim gibi... Meslek dersleri öğretmenliğinden öte babaydı adeta !
    O yalın, sevecen yüzünü gördüğümde mutluluk dolardı içime, güvende hissederdim kendimi, evimde sanırdım. Bir kez kızdığını görmedim, eleştirilerinde bile incitmemeye özen gösterirdi…
    70’li yıllar…
    Sivas’ta hafta sonları gidebileceğiniz eğlence yerleri öylesine az ki..
    Kale ve Cıbıllar Parkı, İstasyon Caddesi ve belleğimizde yer eden Tan, Omay, Esen ve Yalçın Sinemaları.
    Doğal olarak paranız varsa!
    Veli Öğretmenim eğer cumartesi veya Pazar günü nöbetçi öğretmen ise okul bahçesi ve dersliklerde karşılaştığı öğrencilerin şehre inmeme nedenlerini öğrenmeye çalışır.
    Paramız olmadığı için gitmediğimizi sezinler; Onurumuzu kırmadan, sinema parasını başka gereksinimleriniz de vardır diyerek, fazlasıyla cebinize koyar.  İtirazlarınız geçersizdir.
   Gerekçesi hazırdır:” Öğretmen olduğunuzda siz de beni sinemaya götürür ya da bir çay ısmarlarsınız ödeşiriz.”
   Öğretmen- öğrenci bütünleşmesinin en güzel örneği.

   Bitirme sınavlarına giriyoruz. Veli Bey salon başkanı.Soruları yanıtladım, kontrol ediyorum. Bir tanesi ölçme-değerlendirme ile ilgili. Veli Bey, bu soruyla ilgili yanıtımı bir daha gözden geçirmemi işaret ediyor ama ben bir hata bulamıyorum. Tekrar bakıyor , kaşlar çatık… Ama boşuna, nerede yanlış yaptığımı bulamıyorum!
   Son kez yanıma geldiğinde” sen bölme işlemini  öğrenemedin mi” dedi.

   Bu kez algılamıştım.
   82’yi 2’ye bölmüş sonucu 41.5 çıkarmışım.
   Sınav sonunda da ”Tamsayıyı ikiye bölüp buçuklu çıkardığın için seni kutluyorum”  demişti.

   Unutmam olası mı bu güzel insanı!
   Sadece Veli Bey’i mi. Hepsi birer pırlanta. Anılarımız öylesine çok ki!
   Ellerinden öpüyorum canım öğretmenim. Siz benim unutulmazlarımdan birisiniz.
   Sağlıklı yaşamlar diliyorum, hakkınızı helal edin. 07.12.2011    ÇANAKKALE

   Nihat ÜNSAL